يادداشتهاي پراکنده

رفتی و رفتن تو آتش نهاد بر دل از کاروان چه ماند، جز آتشی به منزلدیر رسیدم مانند همه عمر که دیر رسیدم به فهم ارزش برخی کلمات و بعضی لحظه‌ها. چه دیر بوسیدن دستش را یاد گرفتم و چه دیر ارزش بودن در کنارش را دریافتم. همیشه دیر، همیشه ای کاش و همیشه حسرت... نیمه اولین ماه تابستان مانند نیمه اولین ماه زمستان برایم دردناک شد و داغ بر دلم نهاد. ,رفتی ...ادامه مطلب