گمان

تردید کار عقل است، آن را به دل راه مده. دل از گمان‌ها باید شست. پرنده‌ی دوستی در دل پاک آشیانه خواهد ساخت. دوستی با عقل اندیشه‌گر همساز نیست. کدام حسابگری دل به توفان می‌سپارد و خواب از دیده‌ی خود می‌زداید که مگر شاید فراسوی دریاها زورق دلش آرام گیرد از تب و تاب فراز و فرودهای امواج.

سینه باید گشاده چون دریا

تا کند نغمه‌ای چو دریا ساز

 نفسی طاقت آزموده چو موج

 که رود صد ره و بر آید باز

 تن توفان کش شکیبنده

که نفرساید از نشیب و فراز

بانگ دریادلان چنین خیزد

 کار هر سینه نیست این آواز

بانگ دریا سروده‌ی هوشنگ ابتهاج